Zo komt Máxima aan perfect matchende schoenen (deel 1)

Vlak achter de Nieuwe Kerk, in het kleinste schoenwinkeltje van Amsterdam, verkocht Leslie Haasewinkel jarenlang geverfde en beklede schoenen. Via deze weg leerde zij de Oranjes kennen en werd ze deelgenoot van enkele bijzondere royalty-geheimen. Nu haar schoenenavontuur ten einde is gekomen, blikt ze terug. “Ik wist twee maanden voor de bruiloft al van welke stof Máxima’s trouwjurk en trouwschoenen waren gemaakt.”

Outfits met een kleurtje vrolijken de wereld op, maar ze kunnen de koper ook heel wat stress bezorgen. De meeste schoenwinkels kiezen immers voor de grote massa en dus voor wit, zwart en beige. Een perfect matchende pump voor bij een kanariegele of gifgroene jurk laat zich dus heel wat moeilijker vinden. Als de ultieme Rainbow Queen weet koningin Elizabeth daar inmiddels alles van. Toch hoeft zij geen uren te speuren naar de perfecte schoenen voor bij haar avondjurken. In het Verenigd Koninkrijk zijn pumps van verfbaar satijn namelijk helemaal ingeburgerd. Bij de betere schoenwinkels lever je gewoon een lapje stof in, en een weekje later kun je al op pumps in exact dezelfde kleur of stof acte de presence geven.

In Nederland moesten we daar lange tijd niets van weten. Onze calvinistische voorkeur ging uit naar leren schoenen, die wel een regenbuitje of tien konden doorstaan. Leslie Haasewinkel stond dus voor een grote uitdaging toen zij aan het begin van de jaren negentig als verkoopster en marketingmedewerker aan de slag ging bij de Nederlandse tak van de Rainbow Club. Zoals de naam al wel doet vermoeden, verkoopt dit Britse merk schoenen die door de materiaalkeuze (satijn) in alle kleuren van de regenboog geverfd kunnen worden.

Hare Majesteit
Het waren de Nederlandse bruidjes die als eersten overstag gingen, want bij een sneeuwwitte trouwjurk horen natuurlijk geen roomwitte schoenen. De moeders van de bruid volgden al snel, en toen was het de beurt aan koningin Beatrix. Maar waar de meeste klanten een schoen uitzochten, een lapje stof inleverden, en vervolgens een geverfd paar terugkregen, ging Hare Majesteit een stapje verder. Via haar hofdame liet de koningin gebruikte schoenen bij Rainbow Club bezorgen, zodat ze met een lapje stof bekleed konden worden voor een tweede of derde leven. Op Prinsjesdag 1992 kregen we daar een mooi voorbeeld van te zien. Beatrix’ japon van flesgroene kant en zijde vloeide haast over in de pumps van hetzelfde materiaal.

Omdat Leslie Haasewinkel naast het verkopen en promoten af en toe ook het bekleden en verven voor haar rekening nam, begon het idee van een eigen winkel te kriebelen. Na een speurtocht door Amsterdam stuitte ze in het voorjaar van 1997 op een winkeltje van slechts 8m2, dat aan de achterzijde van de Nieuwe Kerk vast zat. Voorheen was het pand een bijgebouw van de diaconie, dus heel luxe was het allemaal niet. Toch zei het hart van Leslie Ja, en niet veel later hingen er vier planken aan de wand, waarop 100 paar witte satijnen schoenen keurig stonden opgesteld.

Vanwege de beperkte ruimte kon Leslie in Palette Shoes, zoals ze het winkeltje noemde, slechts twee klanten tegelijk ontvangen. Toen dat kort na de opening het geval was, klingelde de bel opnieuw. Leslie: “Zul je net zien, hè. Er kwam een chique mevrouw binnen, met mappen onder haar arm. Ik herkende haar niet en vroeg daarom of ze even wilde wachten bij de deur. Het duurde vrij lang en achteraf baalde ik daar enorm van. Die deftige mevrouw bleek namelijk een hofdame te zijn. In opdracht van koningin Beatrix kwam ze een hele rits schoenen bestellen. Alle informatie, schetsen en stofstaaltjes had ze keurig in mappen geordend. Mij werd gevraagd om meerdere gebruikte schoenen van het Amerikaanse label Stuart Weitzman te bekleden. Via Piere Bogaards, een bekende bekleder uit Antwerpen, heb ik dat voor haar kunnen regelen. En zo had ik er een klant bij.”

In 1998 kent Leslie zowel de hofdame als de kamenier inmiddels goed. Van tijd tot tijd wippen ze langs voor een nieuwe bestelling. Leslie: “Koningin Beatrix is nooit in mijn winkel geweest. Alle bestellingen werden geplaatst door haar personeel. Zodra een bestelling gereed was, belde ik naar het paleis en liep ik even naar mijn koninklijke buren om de hoek. Vanuit daar brachten chauffeurs ze naar het woonpaleis.”

Voor het huwelijk van prins Maurits in 1998 bestelde koningin Beatrix voor het eerst geverfde items. Leslie: “Ja, een paar pumps en een tas. Door deze keuze was ze heel wat goedkoper uit, want het verven van schoenen kostte destijds veertig gulden en het bekleden tweehonderd."

"Ik weet niet of dat heeft meegespeeld, maar sinds dat debuut droeg ze steeds vaker geverfde schoenen. Alleen bij speciale gelegenheden zoals een Prinsjesdag of staatsbezoek vroeg ze naar beklede exemplaren. Toch baalde ik flink toen ik te horen kreeg dat Piere Bogaards zou stoppen om in Zuid-Frankrijk te gaan genieten van zijn pensioen. Weg was mijn vaste adres. Gelukkig wilde hij na wat aandringen voor koningin Beatrix wel een uitzondering maken, mits ik de schoenen en de bijbehorende stof via de post naar hem toestuurde. Dat deed ik dus trouw, maar helaas ging dat niet altijd goed. Soms kwam de stof niet aan, dan duurde het weer een paar weken voor mijn pakketje bij Piere arriveerde. Eén paar raakte op de terugweg zelfs helemaal kwijt. Man, wat heb ik daar een stress van gehad. Met knikkende knieën heb ik de kamenier van koningin Beatrix, Emy Bloemheuvel, gebeld. Gelukkig reageerde die heel vriendelijk, maar ik moest wel met een oplossing komen. Het was namelijk bijna Prinsjesdag en de koningin kon niet met vloekende schoenen de Ridderzaal betreden. Na overleg is er toen een chauffeur van het hof naar Zuid-Frankrijk gereden met een paar pumps en een lapje stof. Terwijl de chauffeur in een hotel sliep, heeft Piere in alle haast zijn werk moeten doen. De volgende morgen was hij klaar, en kon de chauffeur huiswaarts met de omgetoverde schoenen. Wat was ik opgelucht.”

Begin 2001 beleefde Leslie een ander avontuur dat ze niet snel zal vergeten. Terwijl heel Nederland reikhalzend uitkeek naar een eerste kennismaking met de toekomstige verloofde van prins Willem-Alexander, stapte de Argentijnse bij Palette Shoes naar binnen. Leslie: “Máxima kwam enkele weken voor de verloving onaangekondigd mijn winkel binnen en ik dacht gelijk: wat een spontane meid. Haar huidige kamenier, Jolanda, was ook mee en die gaf al snel aan dat we vaart moesten maken. Er moest veel besteld worden, onder andere voor het huwelijk van prins Constantijn en prinses Laurentien. Máxima wist goed wat ze wilde, dus het passen en bestellen was zo geregeld.”

Máxima met een geverfd tasje tijdens de bruiloft van Constantijn & Laurentien, 2001. Foto: BSR

Terwijl Leslie genoot van de mooie beelden van een stralende Máxima met háár schoenen, kreeg ze opeens een telefoontje vanuit het paleis: Máxima zou langskomen om trouwschoenen uit te zoeken. “Opeens werd ik heel zenuwachtig. Mijn winkeltje werd door al het roet van de auto’s in de Amsterdamse binnenstad zó snel vies, dat ik elke twee dagen een grijze laag viezigheid op mijn witte tegeltjes had. Ik ben dus razendsnel gaan poetsen. Toen het eindelijk zover was, trok Máxima’s aanwezigheid best wat bekijks. Voor de deur stond namelijk een opvallende dienstauto, en daarnaast ook nog twee bewakers. Máxima liet zich gelukkig niet gek maken, en ik besloot haar voorbeeld maar te volgen. Na wat passen viel haar keuze op pumps met een bandje, die bekleed moesten worden met roomkleurige mikado-zijde. De stof kwam via de post, samen met een geheimhoudingsverklaring. Geen enkel detail mocht uitlekken. Toen ik de stof van Valentino zag, dacht ik gelijk: o, dat is genoeg. Natuurlijk heb ik een stukje voor mezelf afgeknipt, en de rest heb ik gebruikt voor het bekleden van twéé paar. Ik was namelijk bang dat er tijdens de afpas een vlek op de schoenen zou komen, en dan zou ik echt een probleem hebben. Máxima wist van het extra paar niks af, maar via een kaartje met foto heeft ze mij later wel bedankt voor deze keuze. En voor de kwaliteit, want de schoenen hadden volgens haar een groot gewicht moeten dragen.”

Foto: BSR

Foto: BSR

Wordt vervolgd