Geen heden zonder verleden, dus daarom blikt onze nieuwe gastblogger Miny Vroegindewey de komende tijd met ons terug op koninklijke mode uit vervlogen tijden. Met vandaag aandacht voor Wilhelmina van Pruisen (1774-1837) en Anna Paulowna (1795-1865).
Misschien is het goed om de dames eerst even voor te stellen. Wilhelmina was de echtgenote van koning Willem l, Anna Paulowna van koning Willem ll. Ze waren vorstin tijdens de eerste helft van de 19e eeuw, een interessant tijdperk met vele ontwikkelingen. Ook op het gebied van mode en kleding.
Interessant is te zien dat beide koninginnen in hun jongere jaren gekleed gingen in empirejurken. De empirestijl werd geïntroduceerd door Napoleon en Joséphine Bonaparte – de Beauharnais, en was enkele decennia populair. Kenmerken van empirejurken zijn onder andere een hoge taillelijn en ruim vallende rok. Nog steeds zijn empirejurken en tunieken populair en worden ze vaak gedragen. Tja, er is niets nieuws onder de ‘mode’ zon.
Wilhelmina van Pruisen met een empire-jurk.
Een jonge Anna Paulowna met een empire-jurk.
Later ging de empire stijl over in de Biedermeierstijl (Romantiek), dat het modebeeld bepaalde tijdens het Victoriaanse tijdperk. Kenmerkend hierbij waren onder andere donkere kleuren, ingesnoerde taille met korset, hooggesloten jurken met kraag, wijde ballonmouwen en wijde rokken. Het was ook de tijd van de crinolines (hoepelrokken). Verder droegen de dames een luifelhoed of bonnet, en hun haren werden opgestoken in een knot met een scheiding in het midden. Dit kapsel werd ook gedragen door Koningin Victoria, en wie de televisieserie Victoria heeft gevolgd, zal dit kapsel ongetwijfeld herkennen. Ook staken de dames hun haren op tot een ‘torentje’ van hoge lussen of vlechten. Een voorbeeld van een dergelijk ‘torentje’, is het opgestoken kapsel van Anna Paulowna op enkele portretten.
Anna Paulowna in Biedermeier-stijl. Zie ook haar luifelhoed.
Wilhelmina van Pruisen in de Biedermeierstijl: donkere kleuren, hooggesloten halslijn, een opvallende kraag en ballonmouwen.
Modekoningin Wilhelmina van Pruisen
Wilhelmina ‘Mimi’ van Pruisen (1774-1837) was Koningin der Nederlanden en groothertogin van Luxemburg van 1815 tot 1837. Volgens de overlevering was zij een bescheiden en vriendelijke vrouw, van wie opgemerkt werd dat zij zich in een nogal ‘ouderwetse’ stijl kleedde. Portretten tonen een ingetogen geklede vrouw in veelal donkere jurken, met weinig pracht en praal. Was zij echt zo ‘ouderwets’ gekleed? Nou nee, die indruk heb ik niet als ik portretten zie van deze koningin, en zeker niet in de schitterende jurk van witte en goudkleurige zijde, die zij droeg tijdens de inhuldiging van Willem I tot koning. Ook de lichtbruine zijden empirejurk, die Wilhelmina droeg in 1817, is schitterend en koninklijk. (zie eerste foto van deze blog.) Was Wilhelmina een trendsetter op mode en stijlgebied? Nou nee, dat was zij niet echt, want Wilhelmina was wars van uiterlijk vertoon, en zij trad niet op de voorgrond, maar een trendvolger was zij met haar empirejurken en luifelhoeden wel.
Wilhelmina tijdens de inhuldiging van Koning Willem l in een witte japon met goudkleurige details.
Rood fluweel was lange tijd voorbehouden aan het blauwe bloed en was ook te vinden in Wilhelmina's keldingkast.
Modekoningin Anna Paulowna
Anna Paulowna van Rusland (1795 – 1865) was echtgenote van Koning Willem II en Koningin der Nederlanden en groothertogin van Luxemburg van 1840 tot 1849. Zij was een telg uit het huis Romanov en groeide op aan het weelderige Russische hof met veel pracht en praal. Iets wat ook tot uitdrukking kwam in haar uitbundige en kleurrijke kledingstijl, kapsel en sieraden. Schoonmoeder en schoondochter waren twee totaal verschillende vrouwen met totaal verschillende karakters en stijl van kleden. Een ding hadden zij gemeen: Zij waren unieke modekoninginnen met hun eigen stijl en persoonlijkheid.
Zijde, bont, diamanten en héél veel parels. Schitteren kon Anna Paulowna wel.
Anna Paulowna in een rijke uitvoering van de Biedermeierstijl. Zie ook hier de ballonmouwen en luifelhoed.
Omdat stoffen vroeger erg duur waren en naaisters voor een hongerloontje aan de slag gingen, werd kleding aan de lopende band vermaakt. Bestaande jurken werden via verevering of gulle giften ook doorgegeven, bij zowel de rijke als de arme laag van de bevolking. Tijdens het bloggen ontstond daarom ook de vraag of Wilhelmina's donkerblauwe Biedermeier-japon (links) is getransformeerd tot Anna's avondjurk van donkerblauw fluweel (rechts). De decoratie aan de onderzijde komt in ieder geval sterk overeen, de taillering eveneens.
Bronnen:
Wikipedia Commons Wikimedia
www.modemuze.nl
Over de auteur: Onze nieuwe gastblogger Miny Vroegindewey wandelt graag digitaal door het heden en verleden. Met veel plezier blogt ze op haar eigen weblog 'De Digitale Wandelaar' over de natuur, geschiedenis en (klassieke) kunst. Hiervoor duikt ze graag in de grote digitale schatkist, op zoek naar bijzondere 'kunstschatten', zo ook voor ModekoninginMáxima. Haar hobby's zijn: lezen, bloggen en wandelen in de natuur.
