Koningin Máxima is dol op oorbellen en schuwt daarbij grote oorringen niet. Daarom in deze blog een overzicht van haar creolen en ook een stukje geschiedenis.
Wie er ooit is begonnen met het dragen van oorbellen, is onbekend. Diverse opgravingen hebben duidelijk gemaakt dat er in de eeuwen voor Christus al volop werd uitgepakt met oorsieraden, en oude geschiedschrijvingen -waaronder de Bijbel- weerleggen dat zeker niet. Zo moesten de Israëlieten hun gouden oorsieraden inleveren toen er een gouden kalf werd gemaakt ten tijde van Mozes en Aäron. De geschiedenis van de oorbel voert ons dus ver terug, en brengt ons tevens op heel uiteenlopende plekken. Van prachtige balzalen tot slavenhutjes en piratenschepen. Oorbellen dienden (en dienen) namelijk heel verschillende doelen. Piraten en vissers zagen ze bijvoorbeeld als een begrafenisverzekering, de elite als statussymbool en de Afrikaanse/Amerikaanse slaven als een teken van onderdrukking.
De laatste functie brengt ons gelijk bij de geschiedenis van oorringen en ook bij een heel donker stukje geschiedenis. Om de slaven te 'brandmerken' werden ze namelijk voorzien van slavenarmbanden en creolen. Het woord creool betekent in het Surinaams ook 'slaaf' en dat verklaart ook wel waarom de Surinaamse bevolkingsgroep die afstamt van de Afrikaanse slaven eveneens Creolen worden genoemd.
Gelukkig is de negatieve associatie rondom de oorringen inmiddels grotendeels verleden tijd. Vandaag de dag worden ze met trots gedragen door sterren als Rihanna en Beyonce, en de hiphopcultuur loopt er eveneens mee weg. Aan het hof zien we ze -misschien wel vanwege deze laatste associatie- minder terug, maar daar laat Máxima zich niet door van de wijs brengen. Aan de lopende band draagt ze ringen in haar oren, van gouden bamboe-creolen van Cartier tot houten ringetjes van H&M. Ik heb ze voor je op een rij gezet.
Wat mij opvalt bij het bekijken van bovenstaande beelden is de enorme diversiteit. Stuk voor stuk zijn het oorringen, maar nummer 6 lijkt in de verste verten niet op nummer 25 of 26.
Als je mij vraagt welk paar ik het mooist vind, moet ik je een antwoord schuldig blijven. Ik vind alle hebbedingetjes van hout of kralen wel geinig, zeker gecombineerd met een casual kledingset. Een creool van diamant hoeft van mij niet per se. Een oorring van goud en/of zilver asocieer ik zelf (!) nog altijd met tienermeisjes die grenzen aftasten, en dat contrasteert nogal met mijn verwachtingspatroon rondom een koningin. Als de gelegenheid informeel is en een houten of kralen oorring aansluit bij de styling zeg ik dus wél ja, en anders al snel nee. Hoe zit dat bij jou?
