In koninklijke kringen wordt heel wat geld uitgegeven aan nieuwe kleding. De prijzen van Máxima's couture en prêt-a-porter doen me soms duizelen, maar gelukkig komt de meeste kleding door de jaren heen wel meermaals in beeld. Voor de trouwe bezoekers van ModekoninginMáxima klinkt dit als een vanzelfsprekendheid, maar het verhaal dat royals hun kleding maar één keer dragen blijkt even moeilijk te bestrijden als vervelend onkruid. Daarom in deze blog drie voorbeelden van creatieve 'recyling' van koninklijke kleding.
Het vermaken van kleding is al van alle tijden. Ook aan het hof. Mooie stoffen als shantungzijde en brokaat waren tot een eeuw geleden peperduur en moeilijk te verkrijgen, waardoor koninginnen en prinsessen op zoek gingen naar creatieve oplossingen. Avondjurken werden na een paar keer dragen bijvoorbeeld helemaal uit elkaar gehaald voor een nieuw ontwerp en versleten kleding kon na een bezoek aan de coupeuse ook gewoon weer een paar rondes mee. Door de industrialisering en globalisering is er tegenwoordig bijna geen sprake meer van onbereikbare stoffen. Voor royals althans. Toch blijft het vermaken van kleding in trek, met name bij prinses Beatrix. Zo droeg zij onlangs een kobaltblauwe deux-pièces met een donkerblauw motiefje, waarvan de stof eerder dienst deed als japon.
Mijn favoriete voorbeeld van het 'recyclen' van kleding, kregen we te zien op 1 januari 2016. Prinses Mary van Denemarken droeg die dag tijdens een nieuwjaarsreceptie een adembenemende japon met een geborduurde rok en een fluwelen lijfje + overrok. Anderhalve maand eerder kregen we de rok ook al te zien tijdens een prijsuitreiking, maar toen met een lijfje van dezelfde stof. Ik vermoed dat hier geen sprake is van een vermaakte creatie, maar van een deux pieces waarbij twee verschillende bovenstukken zijn besteld. Op close-ups van de prijsuitreiking is namelijk te zien dat het originele ontwerp bestaat uit een geborduurd lijfje en een los rokgedeelte van dezelfde stof.
Het originele ontwerp:
De tweede uitvoering:
Het derde voorbeeld vind ik ook altijd erg treffend. Op de dag van de inhuldiging droeg prinses Mabel een zwarte japon met een witte strikmouw. Een prachtige kledingkeuze, die werd opgevat als een verwijzing naar prins Friso, die op dat moment in coma lag. De strik is immers het symbool van eeuwige liefde en door Mabels onvergetelijke trouwjurk van Viktor en Rolf misschien ook wel het symbool van de liefde tussen de prins en prinses.
Nog steeds wordt dan ook beweerd dat de strik van Mabels 'inhuldigingsjurk afkomstig is van haar trouwjurk. Ik denk dat hier sprake is van een te snelle conclusie. Op de website van het Koninklijk Huisarchief is namelijk een recente foto geplaatst waarop Mabels trouwjurk te zien is met alle 248 strikken. Allemaal intact. Daarbij oogt de stof van de strikmouw ook anders dan het satijn van Mabels trouwjurk en is het patroontechnisch bijna onmogelijk om uit een van de strikken een mouw te maken zonder deelnaden.
Hoe dan ook kwam de japon in een kortere uitvoering opnieuw in beeld tijdens de herdenkingsdienst voor de prins.
Foto's met dank aan PPE Agency
