Dat een koningin prima klatergoud kan dragen, heeft Máxima inmiddels wel bewezen. In haar sieradenkluis is heel wat costume jewelry te vinden. 

Zolang als de mensheid al bestaat, bestaan er al sieraden. En zolang als de mensheid al bestaat, worden er ook al sieraden gemaakt van goedkopere materialen dan goud, zilver en edelsteen. Toch begon de echte hype van costume jewelry pas echt in de jaren '20 van de vorige eeuw. Enerzijds had dat te maken met het verdwijnen van de klassemaatschappij en de daarbij behorende modewetten, en anderzijds ook met de opkomst van allerlei nieuwe stromingen en materialen. De Franse modeontwerper Coco Chanel voelde de nieuwe tijd al vroeg aan, en maakte bij haar creaties matchende sieraden van glas, strass, klatergoud en nepparels. 

Al snel werd haar voorbeeld gevolgd, en het waren vooral Amerikanen die de nieuwe markt met veel enthousiasme bestormden. De economische crisis van de jaren dertig dwong hun ook daartoe, maar ook in de decennia daarna bleven ze voorop lopen. Tijdens haar carrière in New York had dat Máxima dat al wel in de gaten. Bij Ciner kocht ze haar verlovingsbroche en door de jaren heen zijn er heel wat aankopen gevolgd. 

Hier zijn er wat, gesorteerd per ontwerper. 

Kenneth Jay Lane 
Aan het begin van de jaren zestig decoreerde hij nog schoenen van Dior en Scaasi, maar toen Lane in 1963 de kans kreeg om wat imitatie-juwelen te leveren aan Wallis Simpson, de vrouw van de vroegere Engelse koning, ontdekte hij al snel zijn echte talent. Of nou ja, talent.... Wat Lane vooral deed, was het klakkeloos kopiëren van het echte werk. Om die reden werden Máxima's gouden bamboe-oorbellen ook lange tijd toegeschreven aan zijn label. Uiteindelijk bleken ze toch van het Franse juweliershuis Cartier te zijn, maar Máxima heeft zeker wat van Lane in haar sieradenkistje liggen. 

Bloemoorbellen, gemaakt van strass en enamel. Hier nog in het wit te koop voor 85 dollar. 

Oorbellen in art deco-stijl. 

Broche in Art Deco-stijl 

Ciner 
Het verhaal van Ciner brengt ons naar de dag van Máxima's verloving, 30 maart 2001. Naast een keurige jurk van de Amerikaanse maatkleermaker Joseph Ting droeg de toekomstige prinses die dag een opvallende broche in de vorm van het Maltezer Kruis. Dit christelijke symbool wordt doorgaans geassocieerd met de acht zaligsprekingen van Jezus en in de Rooms Katholieke wereld ook wel met de vier hoofddeugden: standvastigheid, gerechtigheid, matigheid en volharding. Of Máxima hier helemaal van op de hoogte was destijds, is maar de vraag. Het juweel betreft geen peperdure, naar wens gemaakte broche, maar een vintage ontwerp uit de collectie van Ciner. Dit Amerikaanse label werd in 1892 opgericht door Emanuel Ciner. Na een succesvolle start in het duurdere segment, begon de ontwerper in de jaren dertig aan een avontuur met goedkopere materialen. Denk aan glas, kristallen en nepparels uit Japan. Doordat zijn sieraden nog wel met de hand werden gemaakt, en de materialen met zorg werden geselecteerd, werd Ciner al snel gezien als een van de betere merken op het gebied van fantasiejuwelen. Aangezien Máxima’s verlovingsbroche al in de jaren 60 werd vervaardigd, heeft ze hem waarschijnlijk via een veilinghuis aangekocht óf van een dierbare cadeau gekregen. Hoe dan ook verdween het juweel na de verloving gelijk buiten beeld, tot hij weer opdook bij Máxima’s eerste officiële optreden na de zwangerschapsaankondiging. Blijkbaar had de broche destijds een bijzondere betekenis, want op haar laatste afspraak voor de bevalling droeg ze hem opnieuw. Sindsdien geniet het sieraad van zijn pensioen, al weet je bij Máxima nooit of een mooie glimmer ooit weer eens opduikt. (Ps. Ik heb hem zelf inmiddels ook, tof hè!)

Naast de verlovingsbroche van verguld metaal en glas heeft Máxima ook een goudkleurige roosbroche van Ciner in haar bezit. Het sieraad kwam negen dagen na de verloving al in beeld, tijdens een bezoek aan de Keukenhof. Máxima’s donkerblauwe mantelpakje bleef ondanks de accessoire zéér keurig, maar het totaalplaatje knapte er absoluut van op. En dat is ook precies het fijne van een broche. Je speldt er een op, en gelijk oogt je kleding een stuk chiquer. 

Gripoix
Van Amerika gaan we door naar Frankrijk. Máxima's pareloorbellen in de vorm van een camelia komen namelijk van het Franse sieradenlabel Maison Gripoix. Echt vintage vind ik ze nog niet, want het label werd pas opgericht in 1999. Maar mooi zijn ze zeker. Hier op de foto: Máxima met de parelvariant (links) en rechts de glazen variant. 

Chanel 
Bij het modehuis van Coco Chanel, de grondlegger van costum jewelry, kocht Máxima onderstaande ring. Of ze kreeg hem, dat kan natuurlijk ook. 

Celedonio
Bij Celedonio, een Argentijnse juwelier, kocht Máxima vlinders van gerecycled materiaal. 

De zoektocht wordt vervolgd, dus suggesties zijn van harte welkom!