Lezersvraag: wanneer draagt Willem-Alexander een pochet?

De pochet is een kleine accessoire met een grote impact. Dat koning Willem-Alexander fan is van het lefdoekje, zal je dan ook vast niet verbazen. Via de mail kreeg ik een vraag binnen over de koninklijke pochet. Wanneer draagt hij hem wel en wanneer niet?

Voor er lezers zijn die nu opgetrokken wenkbrauwen hebben: een pochet is een klein, vierkant doekje dat heren in het borstzakje van hun pak kunnen dragen. Vroeger werd de accessoire gebruikt door arbeiders om het werkzweet en andere viezigheid van het voorhoofd te boenen. In de twintigste eeuw omarmde de gegoede klasse de witte variant, om met het kraakheldere textiel te kunnen communiceren dat zij zich niet bezig hielden met het vieze werk. Tegenwoordig is deze betekenis niet meer van toepassing, maar het lefdoekje is gebleven.

Koning Willem-Alexander draagt steevast een witte variant. Daarmee volgt hij het advies om bij een formeel pak de pochet qua kleur af te stemmen met het overhemd. De keren dat Willem-Alexander géén wit overhemd droeg, zijn op twee handen te tellen.

Wat ook een goede optie is, is een afstemming tussen das en pochet. Hoewel dessins volgens het etiquetteboekje niet overeen mogen komen, kun je qua kleur wel kiezen voor een geheel. Dus: blauwe das, blauwe pochet. Koning Charles is een fervent aanhanger van deze theorie. (Jammer dat hij niet even het knoopje van zijn jasje open deed voor het officiële portet.)

Qua vouwtechnieken is de keuze meer dan reuze. Zo heb je ‘The Presidential’: een strak streepje stof van een centimeter boven de rand van het borstzakje. (1) Prins Carl-Philip en prins Daniel kiezen hier met regelmaat voor.  (2) Koning Willem-Alexander kiest steevast voor de zogeheten ‘one corner up fold’, zoals de naam al verklapt een vouwtechniek waarbij één punt uit het borstzakje piept. (3) De ’two corner up fold’ is een iets ingewikkeldere techniek, waarbij twee piramidevormen boven de rand van de zak uitkomen en de (4) ’three corner up fold’ doet daar weer een schepje bovenop. (5) Koning Filip van Belgie kiest heel toepasselijk met regelmaat voor de zogeheten kroonvouw met vier punten en prins Charles heeft een sterke voorkeur voor de nonchalante (6) Puff Fold. 

Dan gaan we nu door naar de lezersvraag, want wanneer draagt de koning nu wel een pochet en wanneer niet? Ik denk dat we wel kunnen stellen dat alle formele en/of nationale momenten omlijst worden door een koninklijk lefdoekje. Denk hierbij aan herdenkingen, Bevrijdingsdag, Koningsdag, het Koningsdagconcert, Prinsjesdagdag, de kersttoespraak, gelegenheden met de dresscode black tie, de ontvangst van presidenten/staatshoofden, buitenlandse handelsmissies en staatsbezoeken, huwelijken, de presentatie van zijn pasgeboren dochters, religieuze bijeenkomsten, de herdenking in Normandië, de overhandiging van geloofsbrieven en streekbezoeken.

Bij werkbezoeken, openingen, jubilea, uitblinkerslunches, fotosessies en de ontvangsten van Nederlandse politici (behalve de bordesfoto) duikt de pochet niet op.

Ook bij een ontmoeting met Zelensky, die zelf gekleed ging in militaire kleding, ontbrak de accessoires eveneens. Regels en gebruiken zijn dus niet in beton gegoten.

Dat Marien, de valet van de koning, de zaken scherp in de gaten houdt, blijkt wel uit de zorgvuldigheid waarmee hij de pochet klaarlegt of juist niet. Neem de opening van het Holocaust Museum. Zoals je hierboven al gelezen hebt, draagt de koning bij openingen normaal gesproken géén pochet. Maar dit keer werd er ook een synagoge bezocht tijdens de opening en droeg de koning dus wél een pochet. Bij religieuze bijeenkomsten hoort de accessoire er immers bij. Dan moet je als valet dus wel het programma hebben gelezen.

De pochet was anders gevouwen dan we van de koning gewend zijn. Ik kom deze variant in geen van de boekjes over vouwtechnieken tegen, dus ik sluit niet uit dat hij per ongeluk gedraaid is.