Als Maxima in februari 2018 de tachtigste verjaardag van prinses Beatrix viert op het Koninklijk Paleis in Amsterdam, arriveert ze in een hippe, jeugdige look met lammycoat. De geschiedenis van de lammy coats brengt ons ver terug in de tijd, maar voor het gemak beginnen we in de jaren zeventig: de tijd van hippies, wijde broekspijpen, mini en maxi-rokken, kleurrijk borduurwerk en vrolijke bloemdessins. In de wirwar van chic versus hippie, lang versus kort en zwart versus kleur vond de Afghaanse jas zijn plekje. De mantel met kleurrijk borduurwerk en binnenstebuiten gekeerd schapenbont werd gedragen door jong en oud, en rijk en arm. De geur van de Afghaanse jas was doorgaans verre van fris, maar de echte modeliefhebbers lieten zich er niet door tegenhouden.
Passend bij deze voorkeuren uit de jaren zeventig, kwam ook de lammy coat -zonder borduurwerk en met Italiaans schapenvacht in trek. Doordat de dierenhuid aan twee kanten wordt gebruikt, sluit de jas goed aan bij het klimaat van Nederland. Het leer aan de buitenkant houdt de wind namelijk tegen, terwijl de harige kant aan de binnenzijde de warmte vasthoudt vanwege de lucht tussen de haren. Het belangrijkste verschil met bont zit hem in de manier waarop de huiden worden verkregen; lammy en leer restproducten van de vleesconsumptie, terwijl bij bont dieren uitsluitend voor hun vacht worden gefokt onder soms erg erbarmelijke omstandigheden.
Ontwerper
De ontwerper van Máxima’s trui en lammycoat is ook in trek bij prinses Alexia. Jazeker, ik heb het nu over Sandro Paris. Let ook even op de ballerina’s met studs. Die komen uit de koker van Christian Louboutin.
Wat ziet Máxima er hier casual stoer uit.