Vorige week was ik in de Nieuwe Kerk van Amsterdam voor de expositie 'Maison Amsterdam'. Eindelijk kon ik het borduurwerk op Máxima's jurk eens góed bekijken.
Voor wie nog niet gehoord heeft van het wie-wat-waar: Maison Amsterdam is een expositie over modestad Amsterdam. Bij de entree zie je de regenboogketting van de Amsterdamse burgermeester, een historische jurk, een hip broekpak en andere kledingstukken die de identiteit van onze hoofdstad kenmerken. Een informatieve start dus, waarna je vervolgens in een heus modewalhalla terecht komt. Op een verhoogd plateau staan dé topstukken van Nederlandse bodem. Denk aan een groen-gouden avondjurk van Edwin Oudshoorn, een plissé-jurk van Mattijs van Bergen, een futuristische jurk van Iris van Bergen en ook Taminiau en Claes Iversen komen aan bod. Voor de vaste bezoekers van deze website zijn deze namen vast een feest van herkenning.
Jurk van Iris van Herpen:
Een ontwerper die ik graag eens zou willen zien bij Máxima: Edwin Oudshoorn.
Een Taminiau-jurk die ik ook weleens zou willen zien bij de koningin:
Elle, m'n jongste, vond het allemaal even mooi 😉
Na de spektakel-ruimte kabbelde de expositie door over Amsterdam als denimstad, de stad van de LHBTIQ+community en ga zo maar door. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er zo doorheen was, maar gelukkig sloot de expositie af met een *beng*: de trouwjurk van Máxima! We waren meer dan een kwartier de enige bezoekers in de ruimte, dus we hadden werkelijk alle tijd om eens goed naar de diepe zijplooien van Máxima's jurk te kijken. Dat viel niet tegen!
Foto: Mirjam de Vriend
Foto: Mirjam de Vriend
Foto: Mirjam de Vriend
Door de zwaarte van de stof zijjn er helaas rimpeltjes ontstaan in het bovenlijfje. Ook leek het net alsof de jurk iets vergeeld was, maar dat kan ook aan de belichting liggen.
Foto: Mirjam de Vriend
De handgemaakte sluier is ook een feest voor het oog. Naast allerlei soorten bloemen, zijn er ook honderden stipjes zichtbaar.
Foto: Mirjam de Vriend
Foto: Mirjam de Vriend
Op 02-02-2002 gaf de Rijksvoorlichtingsdienst informatie over de stof en afmetingen van Máxima's trouwjurk. Deze tekst vind je terug op de expositie, maar helaas is er geen sprake van aanvullende informatie of uniek beeld. Dat ligt vast niet aan de organisatoren, want het hof moet het wel willen leveren. Toch miste ik het wel. Hoe leuk zou het zijn om wat foto's te zien van het maakproces? Die zijn wel vrijgegeven van Máxima's inhuldigingsjurk. Ook heeft het hof de schetsen van Valentino's andere opties ook in hun bezit, dus die had ik ook graag gezien. En mijn meest prangende vraag bleef ook onbeantwoord: hoe lang zijn Máxima's sluier en sleep nu écht? De Rijksvoorlichtingsdienst heeft het altijd over vijf meter voor beide onderdelen, maar vanaf waar rekenen ze dan? De sluier begint een meter hoger dan een sleep, dus dan zou het kant nooit langer dan de zijden sleep kunnen zijn en dat is wel het geval. Zouden ze dan gemeten hebben vanaf de grond? Ook dan is de sluier langer en ik had niet het idee dat de sleep vijf meter op het plateau lag. Ik heb het zelfs nagemeten met stappen. Wie o wie gaat er binnenkort en neemt een meetlint mee? 😉
Hoera, een blog over Máxima’s trouwjurk! Het blijft een prachtig plaatje en de sluier zoo romantisch met al dat kant, stipjes en bloemen erin verwerkt. Bij de plooien langs de rok ook kant … als het gaat over de royalbruiden heb ik Maxima nog steeds bovenaan staan, samen met haar schoonmoeder. Bedankt voor alle aanvullende info, Josine!